یک پسر از خانه فرار کرد.مشخصات این پسر اینگونه است:

...

..

.

..

...

دختری 17 ساله از خانه فرار کرد.مشخصات و عکس دختر:

...

..

.

..

...

وای خدای من.آخه دیگه تا کی دختر و پسر فراری؟تازه میگن چرا جامعه اینطوری شده.چرا اینقدر فراری داریم.حتما پیش خودتون میگید آخه به ما چه.اینا که پسر و دخترای ما نیستند.به جهنم که فرار کنند.اصلا برن بمیرن.اما نه.به خدا ممکنه برای شما هم اتفاق بیفته.حتی اگه هم نیفته اون دختری که فرار می کنه خواهر من و شماست و اون پسر هم که فرار می کنه برادر من و شما.

دلیل این فرارها مشخصه.

آخه دیگه تا کی می خواید به بچه هاتون شک داشته باشید؟آخه تا کی اینقدر سخت گیری؟به خدا اینا همه باعث میشه اون خواهر عزیز یا برادر عزیز به خودش شک کنه و اعتماد به نفسش رو از دست بده.ممکنه دیگه نتونه مقاومت کنه.در نتیجه تنها راهی که براش می مونه فراره.فقط این راه می مونه.با خودش میگه دنیای خانواده خیلی سخته.بریم ببینیم دنیای بیرون چه خبره.بعد تو اون دنیای بیرون دوست پیدا می کنه.یه دوستی که حتی تو خواب هم اون رو نمی دید.خلافکار.اون دوست اولش اونقدر بهش محبت می کنه.اون خواهر یا برادر فراری هم که محبت اون رو می بینه اون رو جایگزین پدر و مادر خودش می کنه.با خودش میگه اینجا دیگه کسی نیست به من شک کنه.دیگه کسی نیست سخت بگیره(البته سخت گیری به اندازش خوبه اما نه زیادش).دیگه از این به بعد اون هرچی بگه میگه چشم.کم کم یک نخ سیگار،یه پاکت سیگار،معتاد به سیگار و آخرش هم معتاد به مواد مخدر مثل تریاک و... .

درسته.من 15 سالمه و کوچیک تر از اونی هستم که بخوام این چیزا رو بگم.اما من خودم هم دلم پره.من هم گاهی این فکر ها به سرم می زنه.ولی اومدم به شما پدر و مادرای عزیزم بگم که حداقل فراری ها اگه قطع نمیشن حداقل کم شوند.

کوچیک شما،محمد باقری

ID:mohammad_bagheri66

mobile:09370647814